कसमले बाँधी गयौ..

यो कस्तो कसमले बाँधी गयौ
भुलेर मर्न नसकिने
सम्झनाले बाँच्न नदिने

बेहोशीमा हराउँ भने पिउन नसकिने
रङ्गले मात्तिउँ भने गीर्न नसकिने
यो कस्तो बन्धनले बाँधी गयौ
अगाडि बढ्न नसकिने
पछाडि फर्किन नमिल्ने
यो कस्तो कसमले बाँधी गयौ

हाँसेर रमुँ भने हाँस्ने बहाना नहुने
रोएर ढलुँ भने आँशु सकि जाने
यो कस्तो दुबिधाले छोपि गयौ
हा“सो सकार्न नसकिने
रोएर बिदा गर्न नसकिने
यो कस्तो कसमले बाँधी गयौ

-गौतम डंगोल “सन्देश”