बारीमा बोलाउ है खनजोत गर्न
वनैमा बोलाउ है घाँस दाउरा गर्न
पसीना टुल टुल बगाउँला संग संगै
बाँचेर सिकाउ है बाँच्न अझै केहि दिन
जीवन गाँसेर अगाडि लगौंला संग संगै
बारीमा बोलाउ है खनजोत गर्न
हातका थेला मेटिन्न जीवन रहे सम्म
श्रमको भारी छुटिन्न जीवन चलमलाए सम्म
जीवको जीवन जिउँला सास रहे सम्म
परजिवि बन्छु जुन दिन कालले टेकोस शीर सम्म
दिलैमा बसेर दुखका पाटा फेरुँला संगसंगै
बारीमा बोलाउ है खनजोत गर्न
गारो सारो बाडँला संगसंगै
निधार हलुङ्गो हुन्न नाम्लो नबिसाए सम्म
मरेको जीवन बाँचिने भो मौन आवाज नखुले सम्म
पिंजडा खुल्दैन मैना चरी भित्रै रमाए सम्म
मुठ्ठि कसी एक एक गरी हातहरु नउठे सम्म
बाटोको छेवैमा बसेर घाउ बिसाउँला संग संगै
बारीमा बोलाउ है खनजोत गर्न
जीवन मरण भोगौंला संग संगै
-गौतम डंगोल “सन्देश”
